27 Nisan 2008 Pazar

KARŞIYAKA(lıyım)

Bu şehire taşınalı dokuz sene olacak(bir ay sonra)...Şimdi "Nerelisin?" diyenlere İzmir'liyim diyorum..Halbuki alışmam çok zor olmuştu..HERŞEYİ İstanbul'da bırakıp,bir akşam vakti tüm sevdiklerimle vedalaşıp,otobüse bindiğimde çok heyecanlıydım...Bütün yolu uyumadan, yeni hayatım hem de bilmediğim bir şehirde nasıl olacak acaba diye düşünerek geldim buraya...
Daha ilk akşamdan annemin kokusu esmişti burnuma..annem ,babam,J.D,...vs "haydaaaa nasıl yaşarım ben burada?"Özledim,evime gideceğim deme şansım yok artık..Çocuk oyuncağı değil ki bu..Günler yavaş hem de çok yavaş geçiyor gibi geldi...Burası İstanbul gibi değildi hala da değil..Ama buranın İstanbul'dan daha güzel olduğunu yaşanılası bir şehir olduğunu anlamam da uzun sürmedi..Çocukken İzmir'den bir akrabamız gelmişti bize adını o zaman duymuştum hatta "anne bak deniz de varmış bir yaz biz de gidelim" dediğimde,"yok kızım oranın denizine girilmez hem de pis kokar orası"demişti(körfezden bahsediyordu sanırım)Evet belki kokuyordu ama tek kusuru da buydu zaten...O kadar alıştım ki buraya artık doğup büyüdüğüm İstanbul beni korkutuyor bile ailem hala orada olmasa bırak yaşamayı gezmeye bile gitmem artık...
Buraya geldiğimde ilk evimiz Karşıyaka'daydı..İzmir'le aralarındaki çekişmeyi zamanla öğrendim..denizin bir tarafı İzmir diğer tarafı Karşıyaka sanki ayrı iki şehir gibi bahsediyorlar ve özellikle gençleri birbirlerinden hiç hazetmiyorlar..Karşıyaka'da otura otura ben de Karşıyaka'lı oluverdim belki de bundan bir ayrıcalık gibi bahsedilmesi beni cezbetti...Evet ben Karşıyaka'lıyım ve 35 plakanın buçuk kısmı olmaktan çok mutluyum..
Artık çekirdeğe çiğdem,domatese domat,pancara çükündür,bostan patlıcanına topan patlıcan diyorum,kahvaltılarımı boyozla yapıyor arada bir de gevrekle renklendiriyorum..İş yerinde yemekleri beğenmezsem kumru yiyorum,akşamın bir vakti yalnız başıma evime dönerken hiç korkmuyorum çünkü ben Karşıyaka'lıyım...Ege'nin incisi dedikleri,Türkiye'nin en medeni,en temiz,en güler yüzlü insanlarının yaşadığı muhteşem bir şehirde yaşıyorum.
İstanbul'u buraya taşımaktansa kendim İzmir'li olmayı tecih ettim çok da iyi etmişim...
SEVİYORUM SENİ KARŞIYAKA...

2 yorum:

Ece dedi ki...

İşte şimdi arkamdan vurdun beni...
Benim canım İstanbul'um..Kaçırmış seni. Ya da sen O'nu..
Ben de bu şehirden başka bir yerde nefes alabilir miyim bilmiyorum. Denemedim hiç.
Haaa, sakın 'incir'e 'yemiş'demeyi unutma; çok ayıplarlar seni :))
Karşıyaka'lı ya da Eleşkirt'li..nereli olursan ol, canımsın benim.

Yesim dedi ki...

valla ben de senin gibi ne zanandir Istanbul disindayim hatta ulke disinda ama biri sordugunda hala Istanbul'luyum ve hep oyle kalicam. Senin adina mutlu oldum ama yasadigin yeri bu kadar sevmen, benimsemis olman ne iyi. Benim hala gozlerim doluyor sehriminden bahsettigimde.
Sevgiler yeni Izmir'li.