7 Mayıs 2008 Çarşamba

Önemli Kararlar Aşaması


İşimi çok seviyorum daha doğrusu çok sevdim.Başlarken çok endişeliydim ve ilk zamanlar aklımdan hep "olmadı"deyip kaçmak geliyordu.En ufak bir hatanın bile geri dönüşü,"ay pardon"u yok çünkü..Büroda 45-46 kişiyiz.Tabii ki bunların hepsi gün içinde büroda değil.Bir kısmı adliyede,bir kısmı hacizde(ki buna aramızda av diyoruz)bir kısmı da büroda.Fakat yaş ortalaması biraz düşük.Tabii böyle bir ortamın disiplinini sağlamak oldukça zor olduğu için nazi kampı kuralları geçerli.Her ne kadar kurunun yanında yaş yansa da ben halimden memnunum.Çünkü iki hafta öncesine kadar adımı bile bilmediğini düşündüğüm patronumuz beni pek bir övmüş.Hatta büroda kulaktan kulağa paylaşılamadığım konuşuluyor.

Halbuki yapılan işle ilgili iki ay öncesine kadar en ufak bir fikrim yoktu ve ne öğrendiysem bu süre içinde öğrendim ama o kadar hoşuma gitti ki öğrenme sürecim çok hızlı oldu ve performansımı etkilemiş demek ki.Patronun eşi bir yandan (ki kendisi de epey ünlü ve iyi bir avukat)kendisi bir yandan,şefimiz bir yandan beni paylaşmaya çalışıyorlar.

Dün şefimiz beni yanına çağırdı ve "seni Perihan Hn.istedi dün akşam"dedi.Yani onun gözü kulağı olmak gibi birşey bu.Normal şartlarda başka bir yerde olsa bu atlanacak bir durum fakat bizim büroda sürgüne gönderilmekten farkı yok.Onun gölgesinde yaşamak demek önce göklere çıkarılmak sonra da yere fırlatılıp topuğuyla çiğnenmek demek.Bu teklif beni tabii ki çok endişelendirdi."N'olur yapmayın"diyecektim ki.Şefim kendiliğinden "bende seni kaçıracak göz var mı?"dedi..Haliyle benim koltuklar kabardı.Tipik bir aslan burcu olarak pohpohlanmadan yaşayamadığım için çok hoşuma gitti hele de yaptığım işle bu kadar kısa sürede göze girip övgü almak beni onurlandırdı.Neyse bir iki haftadır kafamı başka şeylere takmıştım zaten bu konuşmalar beni iyice tetikledi.Yeni amacımı açıklıyorum(daha sevgili eşimin bile haberi yok).Bu seneyi de bir şekilde geçirip seneye tekrar sınava giriyorum ve Hukuk bölümünü kazanmak için ne gerekiyorsa yapıyorum.Aslında biraz da kararsızım çünkü babama söz verdim İşletme'yi de bitireceğim diye.Belli olmaz bende bu hırs olduktan sonra önce onu bitirir sonra da Hukuk okuyup cüppemi alırım.Ne de olsa herşeye milletin gaz vemesiyle başlamıştım.

Burada yazıma son veriyorum ve gaz verecek yorumlarınızı bekliyorum.

1 yorum:

Ece dedi ki...

Bak şimdi.. Aklıma pis pis atasözleri geliyor bu durumla ilgili. Meselâ; 'Azimle....taşı deler' gibi.
Arap atı gibisin vallaaa. Ne diim ben sana. Bir açıldın, pîr açıldın yani.
Hadi bakalım. Sevindirici tabii.
Haa..bi de şu seni paylaşamamaları var ya..Sööle onlara. Benim annem beni kimseyle paylaşmaz de e mi.