AŞİNA OLMAK KÜÇÜMSEMEYİ DOĞURUR

Şu meşhur çıldırtan abone diyalogları var ya ;artık onlar da beni çıldırtmıyor. Çok hissiz olmaya başladım.Her ne kadar şefler buna ”tecrübe” dese de bence sadece” aldırmazlık” .Bugün mübalağasız adamın biri bütün sülalemi sevgiyle andı.Önce derin bir soluk aldım ve lafını kesmeden şikayetini dinledim, bana sorduğu sorulara cevap vermeye çalışırken kesinlikle beni dinlemediğini fark ettim.Gerçek “BEN”in yapması gereken kırarcasına telefonu vurmak olurdu.(bunu ailem çok iyi bilir kapı ve telefon çarpmakta üzerime yoktur kızınca) ama bugün öyle olmadı.Bilinen en eski taktikleri kullandım bu sefer.Tepkisiz kaldım.İşe de yaradı bu onu daha da delirtti ama benim de istediğim buydu zaten. Başarmıştım.
Bizim büroda mutlak bir doğru vardır.En çok bağıran borçlu ilk önce borcunu ödeyendir.Öyleyse neden hasta hasta gırtlak patlatayım ki.
Ama yine de sabrını zorlayanlar var tabii.Adam sadece adres soracak onu bile kriz durumuna sokabiliyor.
(Arkadaşımın başına gelmiştir)

Adam: Kardeşim ben Faktörlüğün oradayım nereye doğru yürüyeceğim
A..u : Nerdesiniz……!!!!!!????? Puhahaaaaa
Adam: Faktörlük yok mu burada işte DEÜ Faktörlüğü
A..u : Rektörlük olabilir mi acaba?(bu arada idrarını kaçıracak dereceye geldi gülmekten)
Adam : Biz ne diyoruz kardeşim işte dalga mı geçiyorsunuz.

Adam şivesi de işin içine girince A..u’nun kendine gelmesi epey uzun zaman aldı.Bu arada adamın sorduğu yer iş yerimize sadece dört dakika mesafede olmasına rağmen hiçbir zaman büroya gelemedi.Sanırım ısrarla Faktörlük aradığı için.