10 Kasım 2008 Pazartesi

İÇİMDE KALMASIN DİYE...

*Ben biliyordum bir şey çıkmayacağını zaten ama uzmanından duymak rahatlattı.Garanti olsun diye dahiliyenin görmesini istedi , yarın bir de ona gözükelim bakalım….*Az önce babamın(bebek demeye benim dilim varmıyor n’apalım) blogunda (http://eceninbalkonu.vox.com) okuduklarımdan sonra eskilere daldım ve uzunca bir süre yüzeye çıkamadım.Kendi anılarıma ya da özlediklerime takılmadım ben.Onun bu kadar özlemi bunca senedir içinde biriktirip sözlü olarak değil de bir blog sayfasında dökmesine şaştım önce. Sonra şöyle bir düşündüm de hiç ona sormadım ki “şu konuda ne düşünüyorsun” ya da “sen ne hissediyorsun” diye. Aklına bir şeyler getirip hislendiği olurdu elbette ama biz onunla makara yapmaya alışık olduğumuz için hiç ciddi bir sohbet ortamı yaratamadım onu daha iyi anlamak için . Yalnız bir sefer yıllar önce iş için tek başıma Eskişehir’e gittiğimde yemek yerken “hala bana kızgın mısın?”demişti. Çok şaşırdım tabii.Çünkü ben ona ciddi ciddi hiç kızamamıştım.Neydi ona böyle düşündüren diye.”Ne için?”dedim.”Sizi evimizden ayırdığım için” dedi. Kimbilir neler söyledim ya da hissettirdim. Ama onun bunlara dikkat ettiğini bilmiyordum.Gemiyi kurtarmakla o kadar meşgullerdi ki benim neler düşünebileceğimi umursadıklarını bile sanmıyordum.Ne kadar geçinemesem de ablam yanımda yoktu , iflas lafını ağzıma sürmeye utanıyordum ve hiçbirşey olmamış gibi yaşamaya çalışarak arkadaşlarıma utancımdan yalanlar söylüyordum.Alıştığım hayat tamamen değişmek üzereydi ve bunu anlatabileceğim kimse yoktu etrafımda. Ben hayatımı aşk meşk gezme tozmalarla geçirirken kulak misafiri olduğum sıkıntılarımızı “nasıl olsa geçer , bir yolunu bulurlar”diye ciddiye almıyordum. Annem daha fazla yıkılmayayım diye bir gün geri dönebileceğimiz yalanını sık sık söylüyordu . Önceleri annemin uyarılarını dinlemediği için biraz kızgındım tabii sanki her şeyi tek ciddiye alan annemmiş gibi geliyordu. Ben nereden bilecektim ki onun sıkıntılardan kaçma yönteminin de bu olduğunu?Köpeğimizi alıp gezmelere gitmeler,ayaklarını uzatıp horul horul uyumalar… Ama bana bu soruyu sorduğu an balyozu yedim . Belki bana böyle düşündüren aradan geçen zamandı ama HAYIR asla ona kızgın ya da kırgın değildim ve bunu ona da söyledim. İyi ki yapmışız dedim hatta.Sen yoğun bakımlarda yatarken çok şey düşündüm hiç uyanamazsan senden gizlediğim bir şey kalmasın diye içimi dökmek istedim ama o kadar düşünmeme rağmen bulamadım. Sen hayatta belki de hiç kırılmadığım tek insandın,beni asla üzmeyen tek insandın , sevdiğimi bu kadar rahat söyleyebildiğim de tek insandın.Her ne yaşamamıza sebep olduysan kızgın ya da kırgın değilim sadece MUTLU ve GURURLUYUM.

2 yorum:

laleninbahcesi dedi ki...

bir baba ,çin bundan daha gurur verici ne olabilir.

Ece dedi ki...

CANIM KIZIM..O hep suçlu hissetti kendini size/bize karşı.Elinde olmayan nedenleri vardı biliyorsun.

Ama iyi ki senden duymuş kırgın olmadığını. İyi ki..

Gurur duy tabi..Çok hak ediyor bunu..

Seni seviyorum..Neden acaba??