ŞEKERLİ TATSIZ BAYRAM

Bayram geldi çattı.Aynı annem gibi ben de pek hoşlanmazdım bayramlardan.Aslında sadece teyzemiz vardı gidecek,anneannemiz zaten onlarla yaşardı ama nedense bana çok anlamsız gelirdi.Teyzemi her zaman görebildiğimiz için neden sırf bayram olduğu için süslenip püslenip gittiğimizi anlamazdım.
Şimdi aileden uzakta bilmem kaçıncı bayram geldi.Neler vermezdim varolanlarla bayramlaşmak için.Biz öyle bayramdı ,kandildi pek hislenen bir aile değildik gerçi ama insan uzakta olunca maneviyat ağır basıyor.Babacığım iyi olsaydı belki annemi de tutar elinden getirirdi buralara.Giray’ı şımartıp beni sinir ederdi ne güzel.Beni sinir eden her hareketine gülerdi.Annem türk kahvesini yapıp” ben bir hava alayım” diyerek balkona kaçardı.Sonra annemin oğlana getirdiği kitapları adam başı üç kere ona okurduk.Babam yere yatıp ayaklarını koltuğa kaldırıp uyuklardı.Kutup Tilkisi telefon açar benim sesimi duyar duymaz da “annemi ver” derdi.
Yarın bayram kahvaltısı bizim evde. Çato’nun neredeyse bütün ailesi(tabii benim de ikinci ailem) burada olacak. Ama bu bayram biraz daha buruğum.Dedim ya ben yaşlanıyorum. Bu işyerindekiler tarafından tescillendi.Cumartesi günü mesai bitiminde şeker dağıtımı ve bayramlaşma faslı vardı. Bizim gruptaki kızların hepsi elimi öptü. Bunlar beni gerçekten ihtiyar sanıyor galiba .Ya da ŞEF olduğum için şimdiden yağ çekmeye başladılar.
Niye büyük harfle yazdığıma gelince bayramdan sonra mesaime Genel Koordinatör(bir nevi Personel Şefi) olarak başlıyorum da…Savaş çanlarını şimdiden duyar gibiyim.
Neyse gidip son hazırlıkları yapmam gerekiyor.Canım ailem şimdiden bayramınız kutlu olsun.